Een vloerkleed is een kleed dat een gedeelte van de vloer in bijvoorbeeld een woonkamer of slaapkamer bedekt.
Wordt de gehele vloer bedekt dan spreekt men van tapijt of vaste vloerbedekking. Een lang,...
Een vloerkleed is een kleed dat een gedeelte van de vloer in bijvoorbeeld een woonkamer of slaapkamer bedekt.
Wordt de gehele vloer bedekt dan spreekt men van tapijt of vaste vloerbedekking. Een lang, smal vloerkleed bijvoorbeeld op een trap noemt men een traploper. Vloerkleden zijn oorspronkelijk afkomstig uit Azië en werden door reizigers en kolonisten mee naar huis genomen. Tapijten worden ook wel opgehangen, dan spreekt men van een wandtapijt of een wandkleed.
Een tapijt is een vloerbedekking van textiel die gewoonlijk bestaat uit een bovenste poollaag die aan een rug is bevestigd. De stapel werd traditioneel gemaakt van wol, maar sinds de 20e eeuw worden vaak synthetische vezels zoals polypropyleen, nylon of polyester gebruikt, omdat deze vezels goedkoper zijn dan wol. De pool bestaat meestal uit gedraaideufts die gewoonlijk warmtebehandeld worden om hun structuur te behouden. De term "tapijt" wordt vaak door elkaar gebruikt met de term "tapijt", hoewel de term "tapijt" kan worden toegepast op een vloerbedekking die een heel huis beslaat, terwijl een "tapijt" over het algemeen niet groter is dan een enkele ruimte, en traditioneel zelfs niet van de ene muur naar de andere overspant, en meestal zelfs niet als deel van de vloer wordt bevestigd.
Tapijten worden voor verschillende doeleinden gebruikt, waaronder het isoleren van de voeten van een persoon vanaf een koude tegel of betonnen vloer, waardoor een ruimte comfortabeler is als plaats om op de vloer te zitten (bv. bij het spelen met kinderen of als gebedskleed, het geluid van wandelen (vooral in appartementengebouwen) verminderen en decoratie of kleur toevoegen aan een kamer. Tapijten kunnen in elke kleur worden gemaakt met verschillend geverfde vezels. Tapijten kunnen veel verschillende soorten patronen en motieven hebben die gebruikt worden om het oppervlak te versieren. In de jaren 2000 worden tapijten gebruikt in industriële en commerciële bedrijven zoals winkels en hotels en in particuliere woningen. In de jaren 2010 is er een enorm assortiment tapijten en tapijten beschikbaar tegen vele prijzen en kwaliteitsniveaus, variërend van goedkope, synthetische tapijten die massaal in fabrieken worden geproduceerd en in commerciële gebouwen worden gebruikt tot dure met de hand geknoopte wollen tapijten die worden gebruikt in particuliere woningen van rijke gezinnen.
Tapijten kunnen worden vervaardigd op een weefgetouw dat vergelijkbaar is met geweven stof, gemaakt van naaldvilt, met de hand geknoopt (in oosterse tapijten), met de pool in een steunmateriaal gestoken ("tufting" genoemd), plat geweven, gemaakt door het vasthaken van wol of katoen door de mazen van een stevig weefsel of geborduurd. Tapijt wordt gewoonlijk in de Verenigde Staten in de breedte van 3,7 meter (3,7 meter) en 4,6 meter (4,6 meter) in de Verenigde Staten, 4"m en 5"m in Europa vervaardigd. Sinds de 20e eeuw, waar nodig voor wand-naar-wand tapijt, kunnen verschillende breedtes van tapijt samen met een naadstrijk strijkijzer en naadtape (voormalig werd het aan elkaar genaaid) en op een vloer over een gedempte onderlaag (pad) met behulp van spijkers, plakstrips (in het Verenigd Koninkrijk bekend als grijpstaven), kleefmiddelen, of soms decoratieve metalen traptrapstangen worden gefixeerd. Het wand-naar-wand tapijt onderscheidt zich van tapijten of matten, die los gelegde vloerbedekkingen zijn, omdat het wand-naar-wand tapijt aan de vloer bevestigd is en een veel groter oppervlak beslaat.
Kinderarbeid wordt in Azië vaak gebruikt voor handknoopmatten. Het keurmerkstelsel van GoodWeave dat in heel Europa en Noord-Amerika wordt gebruikt, garandeert dat kinderarbeid niet is gebruikt: de importeurs betalen voor de keurmerken en de geïnde inkomsten worden gebruikt om de productiecentra te controleren en de voorheen uitgebuite kinderen op te voeden.
Bronnen:
Wikipedia (NL) | Wikipedia (EN) (vertaald)