Een meubelmaker of meubelmaakster is een vakman of -vrouw die een opleiding meubelmaken heeft gevolgd en in staat is meubelen te vervaardigen.
Het beroep wordt gerekend tot de bouwvakken. Een meubelmaker...
Een meubelmaker of meubelmaakster is een vakman of -vrouw die een opleiding meubelmaken heeft gevolgd en in staat is meubelen te vervaardigen.
Het beroep wordt gerekend tot de bouwvakken.
Een meubelmaker is onder andere in staat om uit hout afgewerkte meubels te maken. Veel soorten meubels kunnen worden gemaakt door meubelmakers, stijlmeubels en moderne meubels, tafels, stoelen, kasten, bedden, maar ook keukens, inbouwkasten en lambriseringen. Vele technieken worden gebruikt zoals houtsnijden, inlegwerk. Vele bewerkings- en afwerkingstechnieken in verschillende materialen, vooral hout, (massief hout en plaatmaterialen) maar ook metalen en kunststoffen. Het beroep meubelmaker is dan ook zeer divers.
Een van de belangrijkste technieken van de meubelmaker is de houtbewerking.
Personen die de opleiding meubelmaken hebben gevolgd zijn veelal werkzaam voor meubelmakers of meubelfabrieken, maar worden ook vaak gevraagd in de botenindustrie voor het afwerken van nieuw te bouwen luxe boten. Daarnaast zijn meubelmakers te vinden in de orgelbouw.
Onder meubilair wordt verstaan: beweegbare voorwerpen die bestemd zijn voor verschillende menselijke activiteiten, zoals zitplaatsen (bv. stoelen, krukken en banken), eten (tafels) en slapen (bv. bedden). Meubilair wordt ook gebruikt om voorwerpen op een handige werkhoogte vast te houden (zoals horizontale vlakken boven de grond, zoals tafels en bureaus) of om voorwerpen op te bergen (bijvoorbeeld kasten en planken). Meubilair kan een product van design zijn en wordt beschouwd als een vorm van decoratieve kunst. Naast de functionele rol van meubilair kan het een symbolisch of religieus doel dienen. Het kan worden gemaakt van vele materialen, waaronder metaal, plastic en hout. Meubilair kan worden gemaakt met behulp van een verscheidenheid aan houtbewerkingsvoegen die vaak de lokale cultuur weerspiegelen.
Mensen gebruiken al sinds het begin van de menselijke beschaving natuurlijke objecten, zoals boomstronken, rotsen en mos, als meubilair. Archeologisch onderzoek toont aan dat vanaf ongeveer 30.000 jaar geleden mensen begonnen zijn met het bouwen en snijden van eigen meubilair, gebruikmakend van hout, steen en dierlijke botten. Vroeg meubilair uit deze periode is bekend van kunstwerk zoals een Venus beeldje gevonden in Rusland, dat de godin verbeeldt op een troon. Het eerste overgebleven meubilair bevindt zich in de huizen van Skara Brae in Schotland en bestaat uit kasten, dressoirs en bedden die allemaal uit steen zijn opgebouwd. Complexe bouwtechnieken zoals timmerwerk begonnen in de vroege dynastieke periode van het oude Egypte. Dit tijdperk zag geconstrueerde houten stukken hout, met inbegrip van krukken en tafels, soms versierd met waardevolle metalen of ivoor. De evolutie van het meubelontwerp zette zich voort in het oude Griekenland en Rome, met tronen als gemeengoed en de klinai, multifunctionele banken voor ontspanning, eten en slapen. Het meubilair uit de Middeleeuwen was meestal zwaar, eiken en versierd. Het meubelontwerp breidde uit tijdens de Italiaanse Renaissance van de veertiende en vijftiende eeuw. De zeventiende eeuw, zowel in Zuid- als Noord-Europa, werd gekenmerkt door weelderige, vaak vergulde barokke ontwerpen. De negentiende eeuw wordt meestal bepaald door heroplevingsstijlen. De eerste driekwart van de twintigste eeuw wordt vaak gezien als de mars naar het modernisme. Een unieke groei van postmodern meubeldesign is een terugkeer naar natuurlijke vormen en texturen.
.Bronnen:
Wikipedia (NL) | Wikipedia (EN) (vertaald)