Aardewerk is een verzamelnaam voor bij temperaturen tot ongeveer 1100 graden Celsius uit klei gebakken keramiek, zoals vaatwerk, potten, schalen, drinkbekers, kruiken en tegels.
Een keramiek is een anorganisch samengesteld, niet-metaalhoudend, vast materiaal dat bestaat uit metaal-, niet-metaal- of metaalhoudende atomen die voornamelijk in ionische en covalente bindingen worden gehouden. Dit artikel...
Aardewerk is een verzamelnaam voor bij temperaturen tot ongeveer 1100 graden Celsius uit klei gebakken keramiek, zoals vaatwerk, potten, schalen, drinkbekers, kruiken en tegels.
Een keramiek is een anorganisch samengesteld, niet-metaalhoudend, vast materiaal dat bestaat uit metaal-, niet-metaal- of metaalhoudende atomen die voornamelijk in ionische en covalente bindingen worden gehouden. Dit artikel geeft een overzicht van keramische materialen vanuit materiaalwetenschappelijk oogpunt.
De kristalliciteit van keramische materialen varieert van sterk georiënteerd tot halfkristallijn, verglaasd en vaak volledig amorf (bv. bril). Meestal worden gebakken keramiek of verglaasd of halfgevijld, zoals het geval is met aardewerk, steengoed en porselein. Door de wisselende kristalliniteit en elektronenconsumptie in de ionische en covalente bindingen zijn de meeste keramische materialen goede thermische en elektrische isolatoren (extensief onderzocht in keramiek). Met zo' n grote keuze aan mogelijke opties voor de samenstelling/structuur van een keramiek (bijv. bijna alle elementen, bijna alle soorten hechting en alle niveaus van kristalliciteit), de breedte van het onderwerp is uitgestrekt en identificeerbare eigenschappen (bijv. hardheid, hardheid, taaiheid, elektrische geleidbaarheid, enz. moeilijk te specificeren voor de groep als geheel. Algemene eigenschappen zoals hoge smelttemperatuur, hoge hardheid, slechte geleidbaarheid, hoge elasticiteitsmoduli, chemische bestendigheid en lage taaiheid zijn de norm, met bekende uitzonderingen op elk van deze regels (bijv. piëzo-elektrische keramiek, glasovergangstemperatuur, supergeleidende keramiek, enz. Veel composieten, zoals glasvezel en koolstofvezel, bevatten keramische materialen, maar worden niet tot de keramische familie gerekend.
De vroegste keramiek gemaakt door mensen waren aardewerk voorwerpen (dus potten of vaten) of figurines gemaakt van klei, zelf of gemengd met andere materialen zoals silica, gehard, gesinterd, in vuur. Later werd keramiek geglazuurd en gebakken om gladde, gekleurde oppervlakken te creëren, waardoor de porositeit afnam door het gebruik van glasachtige, amorfe keramische coatings op de kristallijne keramische substraten. Keramiek omvat nu huishoudelijke, industriële en bouwproducten, evenals een breed scala aan keramische kunst. In de 20e eeuw werden nieuwe keramische materialen ontwikkeld voor gebruik in geavanceerde keramiektechniek, zoals in halfgeleiders. De vroegst bekende vermelding van de wortel "ceram-" is de Myceneese Griekse ke-ra-me-we,"arbeiders van keramiek", geschreven in lineair B syllabisch schrift. Het woord "keramiek" kan worden gebruikt als bijvoeglijk naamwoord ter aanduiding van een materiaal, product of proces, of kan worden gebruikt als zelfstandig naamwoord, enkelvoudig of, meer algemeen, als meervoudig woord "keramiek".
Bronnen:
Wikipedia (NL) | Wikipedia (EN) (vertaald)